Kto zabrał mój ser?

W książce „Kto zabrał mój ser?” występują cztery postaci: dwie myszy o imionach Sniff i Scurry oraz dwoje ludzi rozmiarem przypominających myszy: Hem i Haw. Żyją oni w labiryncie i non stop muszą szukać sera, ponieważ jest to ich jedyny sposób na przetrwanie. Myszy mają bardzo prostą strategię. Testują każdą ze ścieżek zanim znajdą tę, na której znajduje się ser. Ludzie uważają, że są bardziej wyrafinowani, ale w dalszej części dowiemy się, jak się to na nich odbija (wskazówka w tytule książki).

Pewnego dnia znajdują w pewnym miejscu tonę sera i wydaje się, że wystarczy im on, żeby przeżyć jeszcze wiele, wiele lat. Ludzie po pewnym czasie stają się bardzo aroganccy – chwalą się swoim serem i cały czas o nim mówią. Uważają go za pewnik. Myszy natomiast są znacznie bardziej czujne. Są gotowe, by ruszyć w dalszą drogę w razie, gdyby ser zniknął. Zawsze sprawdzają, czy jego zasób się zmniejsza.

Pewnego dnia, ser się skończył. Myszy przewidziały taki przebieg wydarzeń i wyruszają w dalszą drogę w poszukiwaniu pożywienia. Ludzie nie spodziewali się tego, ponieważ oślepiła ich własna arogancja. Jednak nie zamierzają szukać nowego sera. Boją się, co czeka na nich w innych częściach labiryntu. Przyzwyczaili się już do starych zwyczajów i zaczęli wierzyć, że ten ser im przysługuje na zawsze. Zaczynają więc krzyczeć: „Kto zabrał nasz ser?”. Dalsza część historii ujawnia wiele typowych negatywnych ludzkich zachowań, takich jak wzajemne obwinianie się, niechęć do jakichkolwiek zmian, strach przed nowym, konformizm.

Autorzy zaznaczyli, że ser w tej historii reprezentuje wszystko, o co walczy i stara się człowiek. Mogą to być pieniądze, sława, reputacja, szczęście, sukces itp.

Możemy się dzięki temu nauczyć kilku bardzo istotnych rzeczy:

• Nie możemy być za bardzo zgorzkniali i obwiniać wszystkich dookoła za to, co przydarzyło nam się w życiu. Niezależnie, czy jest to sprawiedliwe czy nie, to my powinniśmy przejąć inicjatywę i mieć wpływ na wszelkie okoliczności. Siedzenie i użalanie się nad sobą niczego nie zmieni.
  
  
• Ludzie mają tendencję do lenistwa i zbyt dużego przyzwyczajenia do starych nawyków. W przypadku Hawa, postać ta nigdy nie zasługiwała na nieskończone ilości tego sera. Ale z czasem przyzwyczaił się on do luksusowego stylu życia, przez co przekonał samego siebie, że mu się to należy, stał się rozpieszczonym dzieciakiem. To klasyczne ludzkie zachowanie, którego powinniśmy unikać.
  
  
• Nie powinniśmy za bardzo komplikować pewnych rzeczy i sytuacji. Ludzie mają tendencję do uważania się za lepszych, ponieważ mogą używać mózgu do wielu złożonych czynności. Ale czasami to może się na nas źle odbić. Zwykle, najprostsze rozwiązania są dla nas najlepsze, ale nie powinny one być też zbyt proste lub zbyt skomplikowane.
  
  
• Powinniśmy zawsze być czujni i przygotowani na niespodziewany obrót wydarzeń. Sniff i Scurry mentalnie przygotowali się na nieuniknione zadanie, jakim było znalezienie większej ilości sera. Hem i Haw żyli w beztrosce i pozostawali przy swoich starych zwyczajach, ponieważ kiedyś przyniosły im one sukces.
  
  
• Powinniśmy być gotowi na nieprzewidziane, negatywne wydarzenia w naszym życiu. Hem i Haw pokładali nadzieje w tych niezliczonych ilościach sera, które miały im starczyć na wiele lat i przez to stali się zbyt leniwi. Nie możemy liczyć, że wszystko trwa wiecznie. Nigdy nie wiemy kiedy życie przyniesie nam nieprzyjemne doświadczenia. Mowa tu o polityce, wojnie i chorobach.