Podmioty uprawnione do przewozu materiałów niebezpiecznych

 

Zgodnie z zapisami konwencji ADR wyróżnia się 3 typy podmiotów, na których spoczywają różnorodne zadania w procesie transportu ładunków niebezpiecznych. Podmiotami tymi są: nadawca, odbiorca i przewoźnik (kierowca).

W procesie transportowym wyróżnić można trzech uczestników:  nadawcę, przewoźnika i odbiorcę. Obowiązkiem nadawcy jest przygotowanie przesyłki, klasyfikacji przewożonego towaru niebezpiecznego i wprowadzenie stosowanych danych do dokumentacji oraz wybór stosowanego sposobu przewożenia materiałów niebezpiecznych zależny od klasyfikacji towaru.

Obowiązkiem przewoźnika jest weryfikacja prawidłowości wyboru środka transportu, przygotowanie pojazdu wraz z odpowiednim wyposażeniem (zależnym od klasyfikacji towaru) oraz zastosowania odpowiedniego oznakowania (również zależnego od klasyfikacji towaru).

 

W końcu, obowiązkiem kierowcy jest posiadanie odpowiednich kwalifikacji i szkoleń wymaganych przez prawo i konwencję ADR (wymagane umiejętności również zależą od klasyfikacji towaru), posiadanie wiedzy dot. ustaw i rozporządzeń z zakresu przewozu towarów niebezpiecznych oraz umiejętności posługiwania się sprzętem gaśniczym i udzielenia pierwszej pomocy przedmedycznej.

Teoretycznie przewozem ładunków, materiałów i substancji niebezpiecznych mogą zajmować się wszyscy przewoźnicy. Muszą oni jednak dysponować odpowiednim sprzętem, zdolnościami oraz stosownie wykwalifikowanym personelem, by spełnić wymogi prawne i posiadać możliwość przewozu takich towarów.

W Konwencji ADR regulującej kwestie transportu materiałów niebezpiecznych transportem drogowym, w załączniku B wyróżnia się szereg rodzajów wymagań jakimi muszą sprostać przewoźnicy, by móc zająć się transportem materiałów niebezpiecznych.