Uwłaszczenie firm energetycznych

Dlatego też tak ważne dla całości tej instytucji prawnej jest orzecznictwo Sądu Najwyższego. Często to właśnie na tej instancji opierają się sprawy dotyczące ustalenia wynagrodzenia z tytułu służebności przesyłu.

Warto zatem nie tylko zapoznać się z samą treścią przepisów dotyczących tej materii, ale także śledzić orzeczenia Sądu Najwyższego, które skutecznie wyjaśniają szereg niejasności rodzących się w toku zawierania umów o służebność przesyłu.

Ważną kwestia dotyczącą służebności przesyłu jest problematyka związana z uwłaszczeniem firm energetycznych, które miało miejsce w roku 1990. Wówczas otrzymały one prawo do otrzymania instalacji, które zostały usadowione na gruntach po PGR, a z chwilą ich rozwiązania znalazły się na nieruchomościach prywatnych. Tym samym mowa jest o liniach przesyłowych, które choć zostały usadowione w latach 60 i 70 dwudziestego wieku, dopiero po roku 1990 zostały faktycznie poddane prywatnej kontroli pod względem własności gruntu.

Podstawową wątpliwością tym zakresie jest kwestia dotycząca tego, kiedy upływa okres zasiedzenia oraz, jak ma się kwestia uwłaszczenia przedsiębiorstw państwowych względem uwzględnienia ich prawa do służebności przesyłu. Jak łatwo wywnioskować przedsiębiorcy nie moją wątpliwości co do tego, że prawo własności urządzeń przesyłowych jest jednoznaczne z przyznaniem im służebności przesyłu.

Jednak w opinii Sądu Najwyższego nie jest to już tak oczywiste. Tym biorąc pod uwagę wszystkie kwestie związane z własnością oraz innymi prawami w najwyższej instancji jasno określono, że na podstawie ustawy z 20 grudnia 1990 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwach państwowych nie spowodowało uzyskania przez nie z mocy prawa służebności przesyłu. Tym samym zasiedzenie tegoż prawa ma miejsce po upływie lat trzydziestu, ale licząc dopiero od roku 1990. Daje to zatem jeszcze kilka lat na dochodzenie ewentualnych roszczeń.