Koncepcji, które mają na celu scharakteryzowanie przywódców i określenie ich dominujących cech, jest bardzo wiele. Większość z nich zakłada istnienie uniwersalnych schematów i stylów, w które wpisuje się każdy lider. Często w rzeczywistości jednak, przywódcy łączą różne style kierowania, a model idealny zakłada, że lider będzie w stanie dopasować się do otoczenia, konkretnej sytuacji i osobowości osób, które wchodzą w skład zespołu.

Teorie przywództwa często bazują na określaniu cech i umiejętności, w które w konsekwencji oddziałują na styl rządzenia - a wśród nich z pewnością jedną z najbardziej uniwersalnych jest behawioralna teoria cech.

Pierwszym stylem, o którym warto wspomnieć, jest styl autokratyczny. Liderzy autokratyczni charakteryzują się bardzo dużą decyzyjnością, od ich zdania zależy całokształt funkcjonowania zespołu. Cechują się szybkim działaniem, natychmiastowym podejmowaniem decyzji, często swoje umiejętności nabywają wraz z szybkim awansem: w końcu to od nich teraz ma zależeć przyszłość firmy.

Styl autokratyczny sprawdza się w zespołach osób, o niskich kwalifikacjach, często wykorzystywany jest w ogromnych, międzynarodowych korporacjach oraz w firmach, które narzucają bardzo dużą odpowiedzialność na jednostkę kierowniczą.

Drugim, bardziej liberalnym stylem, jest przywództwo demokratyczne. Choć wydawać by się mogło, że styl ten jest pożądany w organizacjach, w których liczy się praca zespołowa, w rzeczywistości duża liczba osobowości, charakterów i punktów widzenia może prowadzić do wystąpienia konfliktów, a w konsekwencji także do spowolnienia prac zespołowych.

W ostatnich latach stworzonych zostało również wiele stylów całkowicie liberalnych - choćby w tak zwanych "turkusowych firmach", gdzie sami pracownicy biorą pełną odpowiedzialność za podejmowane decyzje.

Te teorie przywództwa mają swoich zwolenników i przeciwników, z pewnością nie sprawdzą się w każdym przedsiębiorstwie: ich skuteczność będzie zależeć od potencjału ludzkiego, zaangażowania pracowników oraz ich kwalifikacji i umiejętności postawienia dobra firmy nad czerpaniem własnych korzyści.