Komunikacja werbalna jest podstawowym ludzkim sposobem komunikacji. To właśnie nasz gatunek opanował ją do perfekcji tworząc skomplikowane języki, które posiadają logiczną strukturę gramatyczką i nawet kilkaset tysięcy słów.
Językiem - mimo całego jego skomplikowania - posługujemy się jednak stosunkowo płynnie. Wciąż jednak dochodzi do nieporozumień słownych a w zespołach pracowniczych może prowadzić to do konfliktów, rozpadu relacji między jego członkami i zepsuciem atmosfery.
Treść, czyli same słowa, które wypowiadamy, to nie jedyna część komunikacji niewerbalnej. Istotnym elementem jest akcentowanie i modulowanie głosowe, dzięki którym możemy wyrazić różne emocje. Nie bez znaczenia jest również sama stylistyka wypowiedzi. Używanie metafor, porównań czy innych elementów ozdobnych mowy, może prowadzić do różnych nieporozumień.
Chyba każdy z nas przynajmniej raz przeczytał wiersz, z którego nie zrozumiał ani słowa ani nie znalazł w nim głębszego sensu: to właśnie może dziać się w momencie, gdy nasza wypowiedź zawiera dużo elementów stylistycznych, które nie zawsze muszą być zrozumiałe przez drugą stronę.
W komunikacji werbalnej równie ważną rolę odgrywa rodzaj słuchania. To właśnie słuchacz jest w takim samym stopniu odpowiedzialny za obustronne zrozumienie się. Istnieją dwa podstawowe typy słuchania: bierne i aktywne.
Słuchanie bierne polega jedynie na słyszeniu: odbiorca nie skupia się na słowach nadawcy, może myśleć o czymś innym, nie zależy mu na zdobyciu informacji. Całkowitym przeciwieństwem jest słuchanie czynne, w którym odbiorca angażuje się w prowadzenie dialogu.
Skupia się on na wypowiedziach, analizuje informacje na bieżąco, dopytuje i upewnia się jeśli czegoś nie zrozumiał.
Komunikacja werbalna wymaga obecności i zaangażowania dwóch stron. Jej rolą jest dojście do pewnego konsensusu, porozumienia, dzięki któremu obie strony wyciągną pewne korzyści. Nie da się ocenić roli komunikacji: jest to niezbędny element życia i funkcjonowania w społeczeństwie, także pracowniczym.
