Jeśli spotykają się osoby skłonne do kompromisu zazwyczaj jest wola dwóch stron, aby dojść do rozwiązania konfliktu i pogodzić dwie różne racje. Osoba działająca w ten sposób w konflikcie wychodzi z założenia, że aby coś osiągnąć obie strony sporu muszą ponieść wyrzeczenia. Jest to metoda, która polega na wypracowaniu wspólnej płaszczyzny porozumienia i podziału dóbr. Jest to bardzo popularny styl reakcji w sytuacjach konfliktowych, co nie oznacza, że najlepszy.
Podział interesów uzyskany w drodze kompromisu zazwyczaj nie pozostawia u spierających się stron poczucia wrogości czy frustracji. Reakcje tego typu przy rozwiązaniu konfliktu pojawiają się często, gdy strony mają równą siłę i są jednakowo zainteresowane przedmiotem konfliktu. Strategia ta wynika z przekonania, że w życiu nie można mieć wszystkiego, że nie ma rozwiązań, które wszystkich w pełni satysfakcjonują. Idealny kompromis to taki, w którym każda ze stron jest w stanie przeforsować to, co dla niej jest najważniejsze decydując się na ustępstwa w kwestiach mniej istotnych. Rzadko spotykamy się jednak z taką sytuacją i stąd trudność jaka pojawia się w działaniu zgodnie z tym stylem.
Warto stosować kompromis, kiedy:
Jest mało czasu na rozwiązanie konfliktu.
Wszystkie strony konfliktu są zainteresowane w takim samym stopniu przedmiotem konfliktu.
Zależy nam na relacjach i potencjalnych zyskach.
Strony w konflikcie przejawiają chęć porozumienia się.
Strony muszą wypracować tymczasowe porozumienie.
Wady kompromisu:
Żadna ze stron w pełni nie jest usatysfakcjonowana, gdyż jest to strategia tylko fasadowo najlepsza.
Dobra metoda na krótkotrwałe i tymczasowe zażegnanie konfliktu.
