Teorie psychologiczne definiują motywację, jako popędy i dążenia natury biologicznej, społecznej i psychologicznej, które popychają nas do działania. Rozpoznanie własnych celów jest podstawowym punktem wyjścia w procesie motywacji.
W psychologii pracy motywacja to zestaw czynników, które sprawiają, że pracownicy wykonują swoje obowiązki służbowe chętnie.
KOŁO MOTYWACJI
Praktycznym narzędziem procesu motywacyjnego jest tzw. Koło motywacji. Składa się z 5 elementów przedstawionych poniżej:
Wizja
Pierwszym aktem w kole wygranej jest wykreowanie pociągającej i trafnej wizji celu, oraz najważniejszych etapów podróży.
Tworząc wizję:
- Posługuj się wyobraźnią – masz przecież stworzyć obraz.
- Wykorzystaj wszystkie zmysły (+ poczucie humoru, obowiązku, zmysłu równowagi itp.).
- Sprawdzaj, czy wizja jest osiągalna. Najprostszym sposobem jest zastosowanie jej lub jej części do opracowania bardzo prostego planu działania, który będzie łącznikiem między wizją, a resztą koła. Bez zbędnych szczegółów – kilka najważniejszych kroków.
Motywując kogoś innego lub innych, powinno się:
- Ożywić wizję w jakikolwiek sposób, nie tylko posługując się słowami. Gdy celem jest opanowanie konkretnej umiejętności, najskuteczniejsza jest demonstracja, gdyż ukazuje, że osiągnięcie celu jest możliwe.
- Zaangażować innych do wzbogacania wizji. Wizja, która powstała z udziałem innych, będzie o wiele bogatsza i ciekawsza, a uczestnictwo w jej tworzeniu przybliża ją twórcom.
- Przedstawić wstępny projekt przekonująco, pokazując ludziom, że potrafią być wspaniali. Zbuduje to w nich wiarę we własne siły.
- Raz na jakiś czas wracać do początkowej wizji.
ZOBACZ NASZE SZKOLENIA:
Zarządzanie pokoleniem y – czyli jak rozmawiać z dwudziestoparolatkiem aby czuł się zmotywowany do pracy? Posiadanie w jednym zespole przedstawicieli różnych pokoleń jest wyzwaniem dla współczesnych menagerów i liderów. Szkolenie z zarządzania multigeneracyjnego pozwala bliżej przyjrzeć pokoleniom aktywnym na rynku pracy oraz dobrać odpowiedni model zarządzania do każdego z nich.
Mogą Cię również zainteresować: szkolenie z zarządzania projektami, warsztaty z komunikacji.
Bodziec
Bodziec jest czynnikiem motywującym do działania, silniejszy od wizji udanego rozwiązania problemu. Należy znaleźć podstawy do samoprzekonywania się do działania i pokonać bierność i chęć odłożenia sprawy na później.
Poszukując bodźca, czasami wystarczy stworzyć pierwszy, jednostronicowy plan działań, umożliwiający wystartowanie.
Źródłami bodźców mogą być:
- Pieniądze
- Władza
- Seks
- Zazdrość
- Duma
- Obowiązek
- Sukces
- Nadzieja
- Inne czynniki: szacunek, rywalizacja rodzeństwa, altruizm, patriotyzm, wiara, itd.
ZOBACZ NASZE SZKOLENIA:
Szkolenia online umożliwiają pełną interakcję zarówno z prowadzącym jak i z innym uczestnikami.
Realizujemy szkolenia online, webinary i projekty hybrydowe.
Sprawdź nasze kursy i szkolenia online:
Efekty i przeszkody
Kolejny etap pojawia się w momencie, kiedy możemy dostrzec pierwsze skutki naszych działań. Jest to pierwsza analiza podjętych działań oraz pokonywanie przeszkód.
- Wracanie do swojej wizji – warto co jakiś czas zadać sobie pytanie: Jaki wpływ ma dany efekt lub zdarzenie na ostateczny i pożądany rezultat?
- Posiadanie planu oraz planu awaryjnego – podczas tworzenia planu z pewnością stworzony został obraz drogi dojścia do pożądanego celu. Czynnikiem silnie motywującym jest umiejętność dostrzegania, jak konkretny efekt ma się do całości planu.
- Modyfikowanie planów, aby były jak klocki, a nie jak kostka Rubika. Unikanie sztywnych i skomplikowanych planów pozwala na elastyczność i gwarantuje szybsze posuwanie się do przodu. Dokładnie znając elementy składowe, można zdecydować się, które z nich będzie najrozsądniej zrealizować w danej chwili.
- Wykorzystywanie szans, czyli kształtowanie umiejętności korzystania ze zbiegów okoliczności. Uwzględnienie przypadkowych zdarzeń w planie jest niemożliwe, jednak warto jest być przygotowanym na ich zaistnienie i włączenie w posiadane plany.
- Umiejętność podzielenia większego planu na „mniejsze kroki” – japońska filozofia Kaizen.
Reakcja na informacje zwrotne
Informacje zwrotne są podstawą uczenia się, rozwoju i motywacji. Dzięki nim można nie zbaczać z obranego kursu. Często się ich unika, bądź świadomie ignoruje, warto jednak skupić się na ich interpretacji.
- Warto polubić doświadczenia słodko-gorzkie. Praktycznie nie istnieją sukcesy stuprocentowe. Warto, jednocześnie ciesząc się z osiąganych sukcesów, wyciągać wnioski z mniej udanych dokonań. Aby łatwiej było to uczynić, starajmy się oddzielić nasze działania (które możemy zmienić), od naszej opinii o nas samych (gdzie sami dla siebie jesteśmy niezmienni).
- Modyfikujmy dialogi wewnętrzne – wykorzystujmy techniki asertywności do modyfikowania dialogów wewnętrznych. Unikajmy „głosu dziecka i rodzica” na rzecz „głosu dorosłego”. Unikajmy poniższych pułapek.
| Pułapka | Omówienie | Przykład |
| Uogólnienia | Wmawianie sobie, że ma się jakąś mocno zakorzenioną wadę | Nigdy niczego nie mogę zapamiętać |
| Rozmijanie się z rzeczywistością | Wyciąganie wniosków, które nie mają poparcia w faktach | Skoro szef nie pochwalił mojego raportu, na pewno o czymś zapomniałem |
| Transpozycja | Przenoszenie negatywnych emocji z jednej dziedziny życia na inną | Mam trudności z pisaniem, zatem na pewno nie mam szans jako mówca |
- Nie warto szczędzić sobie pochwal – nic tak dobrze nie podbudowuje wiary w siebie, jak pochwały i pozytywne emocje, szczególnie szczerze wyrażone przez samego siebie.
